1دانشجوی دکتری فلسفة علم، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی Rahman_sharifzadeh@yahoo.com
2دانشیار فلسفة دانشگاه تربیت مدرس (نویسندة مسئول) hojatima@gmail.com
چکیده
مسئلة منطقی شر، که از سوی کسانی چون مکی ارائه شده است، ادعا می‌کند که میان علم، قدرت، و خیرخواهی مطلق خداوند و وجود شر در عالم ناسازگاری منطقی وجود دارد. پلانتینگا برای حل این مسئله از اختیار انسان و مفهوم شرارت جهانگیر کمک می‌گیرد؛ وی می‌‌خواهد نشان دهد که ممکن است خداوند علی‌رغم قدرت مطلق خویش، به سبب مختاربودن انسان و مبتلابودن وی به شرارت جهانگیر، نتوانسته است جهانی بیافریند که حاوی هیچ‌گونه شری نباشد.
مفهوم شرارت جهانگیر مسائل و مشکلات مهمی به‌دنبال دارد. همچنین به فرض این‌که این مشکلات حل شود، دفاعیۀ مبتنی‌بر اختیار، در بهترین حالت، ناتمام خواهد بود. به نظر نگارنده، دفاعیة پلانتینگا از حل مسئلة منطقی شر ناتوان است، چراکه می‌توان این مسئله را طوری بازسازی کرد که نه با توسل به اختیار، بلکه صرفاً با توسل به هدف خلقت انسان قابل حل باشد. چیزی که در دفاعیة پلانتینگا غایب است.
Logical problem of evil, proposed by J.L. Mackie, consists in inconsistency between God’s being omnipotent and omniscient and Wholly good and there being evil in the world. In order to solve this problem, Alvin Plantinga appeals to human freedom and transworld depravity. He wants to show that because of human freedom and suffering of transworld depravity, it is possible that God, although omnipotent, could not create a world in which there will be no evil.
We have shown that the concept of transworld depravity not only does not solve the problem, but leads to other serious problems. Furthermore, even if these problems be solved, Plantinga’s defense will be insufficient.
ابتدای صفحه