%0 Journal Article %T رهیافتی منطقی بر آموزۀ «عدل الهی» در نهج‌البلاغه %J جستارهای فلسفه دین %I انجمن علمی فلسفه دین ایران %Z 238-07X %A هاشم پور, آیسودا %A شکر, عبدالعلی %D 2020 %\ 09/12/2020 %V 9 %N 1 %P 77-94 %! رهیافتی منطقی بر آموزۀ «عدل الهی» در نهج‌البلاغه %K استدلال منطقی %K عدالت تکوینی %K عدالت تشریعی %K عدالت جزایی %K نهج‌البلاغه %R http://dx.doi.org/10.22034/rs.2020.5557 %X رویکرد حضرت علی (ع) در نهج­ البلاغه به آموزۀ عدل الهی و تفهیم آن بر اساس اسلوب منطقی و التفات به مواد و قالب‌ استدلال­های ایشان در تبیین این موضوع، مورد عنایت عدل‌پژوهان واقع نشده است. در کلام حضرت (ع) عدل تکوینی، بر محور توازن در عالم هستی استوار است که به اعتقاد ایشان علاوه بر غنای از تشریح، می­تواند به‌عنوان مقدمه­ای بارز در براهین وجودی استفاده شود. التفات حضرت به مسئلۀ عدل تشریعی نیز با تلویحی بر بعثت انبیاء و عدالت در تکالیف الهی قابل توضیح است. تناسب جزا و پاداش الهی با اعمال بشری و عدم تبعیض در این امر، در صورت تساوی استحقاقات نیز دو امری است که در پرتو آن، تبیین منطقی عدل جزایی میسر می‌شود. نوشتار حاضر با شیوۀ توصیفی ـ تحلیلی علاوه بر ترسیم نمایی از رویکرد حضرت به مقولۀ عدل الهی در سه ساحت تکوین، تشریع و جزا، به عرضۀ صور و مواد استدلا­های ایشان نیز پرداخته است. نتایج این جستار حاکی از آن است که بیانات حضرت در این باب، مستدل، مبرهن و واجد ساختار و قالب متعارف منطقی بوده و به اعتقاد نگارنده در گشایش ابواب نوین در حیطۀ نهج‌الباغه‌پژوهی کارآمد است.  %U https://journal.philor.org/article_244971_9c8b922099ad3f444f3d83ef6211c01d.pdf